18.07.2023 tarihli ve 32252 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan gelişmeler…
• Özel Tiyatroların Projelerine Yapılacak Yardımlara İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ile, söz konusu yönetmeliğin 4. maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi “e) Özel tiyatro: Tiyatro alanında faaliyet gösteren, 13.01.2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununa göre tacir sayılan ve Bakanlıkça oluşturulan sistemde kayıtlı olan gerçek kişiler ve özel hukuk tüzel kişileri ile Bakanlık Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü tarafından Geleneksel Tiyatro sanatçıları için verilen Sanatçı Tanıtım Kartına sahip olan gerçek kişileri,” şeklinde değiştirilmiştir.
6. maddesinin ikinci fıkrasının (h) bendi “h) Bir önceki sanat sezonunda aşağıda sayılan meslek kodlarından bir veya birkaçında asgari 45 gün süreyle en az bir kişi olmak şartıyla çalıştırdığı tüm personele ilişkin Sosyal Güvenlik Kurumundan temin edilecek çalışanın meslek kodu ve çalışma gün sayısının da görülebildiği belge veya belgeler.
1) 2641.06 Tiyatro Eleştirmeni ve Dramaturg.
2) 2641.07 Dramatik Metin Yazarı.
3) 2641.11 Oyun Yazarı.
4) 2653.01 Dans Sanatçısı/Dansçı.
5) 2653.02 Koreograf.
6) 2654.04 Yapımcı-Tiyatro.
7) 2654.21 Yönetmen.
8) 2655.02 Anlatıcı.
9) 2655.05 Tiyatro Oyuncusu.
10) 2655.06 Pandomim Oyuncusu.
11) 2659.01 Karagöz Sanatçısı.
12) 2659.02 Kukla Yapımcısı ve Oynatıcısı.
13) 2659.11 Stand-up Komedyeni.” şeklinde değiştirilmiştir.
İşbu yönetmelik, yayımı tarihinde yürürlüğe girmiştir.
• İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim-Öğretim ve Sınav Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ile, söz konusu yönetmeliğin 8. maddesinin ikinci fıkrası “(2) Tez danışmanı, Senatonun belirleyeceği niteliklere sahip öğretim üyeleri arasından seçilir. Üniversitede belirlenen niteliklere sahip öğretim üyesi bulunmaması halinde Senatonun belirlediği ilkeler çerçevesinde Enstitü Yönetim Kurulu tarafından başka bir yükseköğretim kurumundan öğretim üyesi danışman olarak seçilebilir. 2547 sayılı Kanunun ek 46. maddesi kapsamında kısmi zamanlı olarak görevlendirilen en az doktora derecesine sahip araştırmacılar da tez danışmanı olarak seçilebilir. Ancak bu kişilerin danışman olarak görevlendirilebilmesi için öğrencinin talebi, ilgili araştırmacının yazılı muvafakati ve Enstitü Yönetim Kurulunun kararı şarttır.” şeklinde değiştirilmiştir.
16. maddesinin üçüncü fıkrası “(3) Tezli programlara geçmek için öğrencinin tezsiz programda en az bir yarıyıl öğrenim görmesi ve 2.50 GANO sağlaması gereklidir.” şeklinde değiştirilmiştir.
20. maddesinin ikinci fıkrası “(2) Tez danışmanı, Senatonun belirleyeceği niteliklere sahip öğretim üyeleri arasından seçilir. 2547 sayılı Kanunun ek 46. maddesi kapsamında kısmi zamanlı olarak görevlendirilen en az doktora derecesine sahip araştırmacılar da tez danışmanı olarak seçilebilir. Ancak bu kişilerin danışman olarak görevlendirilebilmesi için öğrencinin talebi, ilgili araştırmacının yazılı muvafakati ve Enstitü Yönetim Kurulunun kararı şarttır. Senato tarafından belirlenen niteliklere sahip öğretim üyesi bulunmaması ve zorunluluk hallerinde başka bir yükseköğretim kurumundan aynı niteliklere sahip öğretim üyesi danışman olarak seçilebilir. Diş hekimliği, eczacılık, tıp ve veteriner fakülteleri anabilim dalları hariç doktora programlarında öğretim üyelerinin tez yönetebilmesi için, başarıyla tamamlanmış en az bir yüksek lisans tezi yönetmiş olması gerekir.” şeklinde değiştirilmiştir.
İşbu yönetmelik, yayımı tarihinde yürürlüğe girmiştir.
• Anayasa Mahkemesinin 08.03.2023 Tarihli ve 2019/42687 Başvuru Numaralı Kararında başvuru, süresi içinde temyiz sebepleri bildirilmediği gerekçesiyle başvurucunun temyiz talebinin reddine karar verilmesi nedeniyle mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir. Somut olayda Ceza Dairesi, temyiz için genel süre mahiyetindeki on beş günlük süre bakımından ihtarda bulunmuş ancak gerekçeli kararın tebliğinden itibaren temyiz gerekçelerini ihtiva eden ek dilekçenin verilmesi için yedi günlük süre yönünden ihtar yapmamıştır. Diğer bir ifadeyle Ceza Dairesi, temyiz sürecini bir bütün olarak değerlendirmemiş; gerekçeli kararın tebliğinden itibaren temyiz gerekçelerini ihtiva eden ek dilekçe vermesi konusunda başvurucuyu eksik bilgilendirmiştir. Yargıtay 1. Ceza Dairesi de temyiz kanun yolu açısından eksik bilgilendirme içeren bir karara yönelik olarak başvurucunun temyiz talebini yedi günlük yasal süre geçtikten sonra temyiz sebeplerini gösterir dilekçe sunduğu gerekçesiyle reddetmiştir. Bu durumda Yargıtayın bazı dengeleyici tedbirleri/imkanları devreye sokmaksızın başvurucunun temyiz talebini reddetmesinin mahkemeye erişim hakkını güçleştirdiği ve başvurucuya aşırı külfet yüklediği için orantısız olduğuna, dolayısıyla başvurucunun mahkemeye erişim hakkına yönelik müdahalenin ölçüsüz olduğuna ve ihlalin gerçekleştiğine karar verilmiştir.