Hukuk endüstrisinde bilgi gelişiyor, mevzuat yenileniyor, uygulama örnekleri çoğalıyor, sistem büyüyor, bir başka deyişle iç denizler okyanus oluyor.
Sistem içinde geleneksel avukatlık yenilikçi bakışa kendisini entegre etme çabasına girişiyor, sancılı bir süreç yürüyor, bu durum hizmetlere kalite yönünden olumlu ya da olumsuz sonuçlarıyla yansıyor, başarısızlık ve günü kurtarmak şimdilik önde görünüyor. Özelliği olmayan örnekler, denemeler çoğalıyor.
Bir yandan da iddialı şekilde Full Service çalışan avukatlık yapıları yükseliyor, bu yapıların yükselmesinin sonuçları oluyor. Bu yapıların yükselmesi ile birlikte bazı avukat kümelenmeleri uzmanlaşma adı altında mevzi almaya, darlaşan alanlardan genişlemeye ve yükselmeye çalışıyor.
İş hukuku uzmanı, rekabet hukuku uzmanı, kişisel veri hukuku uzmanı, bilişim hukuku uzmanı diye uzmanlık listeleri oluşuyor. Bu uzmanlık ofisleri kendilerini tanımladığı alanların en iyi bilgisine sahip olduklarını ifade ediyorlar, her kanalda rahatça bunu yapıyorlar.
Hukuk sistemlerinde ben şu konuda uzmanım demek tek başına mümkün değildir. Bu söylemin inandırıcılığı kayden olsa da fiili uygulamada söylemin sürdürülebilir olmadığını görürüz.
Çünkü seçilen alanın mutlaka diğer alanlar ile bağlantıları vardır, rekabet hukuku uzmanıyım diyen avukatın özetle; ticaret hukukunu, idare hukukunu, hatta bazı açılardan ceza hukukunu, tüketici hukukunu, fikri mülkiyet hukukunu, şirketler hukukunu, sözleşmeler hukukunu bilmesi gerekmektedir. Aksi halde gerçek bir avukatlık hizmeti vermek mümkün değildir.
Aynı şekilde kişisel veri hukuku uzmanıyım diyen avukatlık yapısı da bilişim hukukunu, ticaret hukukunu, idare hukukunu, ceza hukukunu, iş hukukunu, fikri mülkiyet hukukunu en azından bilmesi gerekmektedir. Avukatlığın eksik hizmeti sonradan onarılmaz.
Elbette bir avukatın tüm bunları bilmesi mümkün değildir, iki ya da en fazla üç alanda uzmanlaşmak mümkün görünüyor, bu gereksinimi karşılamak için ülkemizde de Full Service yapılar yükseliyor, aynı ofis içinde departmanlar, servisler ya da merkezlerde çalışan farklı uzmanlıkları olan avukatlar birbirleri ile dayanışıyor, ortak çalışmalar yürütüyor.
Bu bağlamda gereksinim Full Service yapılanmalardır, bu gerçek farklı söylemler ile örtülemez. Söylemek zorundayız, konuşmak, yazmak zorundayız. Elbette uzmanlaşma doğru bir strateji, ama doğru bir yapının ve doğru bir uygulamanın içinde olmak kaydı ile…
Full Service zor bir yapıdır, yönetim modeli, işleyiş modeli, paylaşım ve ücret modeli farklıdır, ama somut uzmanlıkların yürüyebileceği en önemli yapı da budur.
Full Sevice yapı kurulamıyorsa o zaman uzmanlık iddiasında bulunan ofislerin farklı ofisler ile iş birliği yapması kaçınılmazdır, doğru olan da bu iş birliğidir. Yurt dışında Avukatlık ağları bu nedenler ile çok yaygınlaşmıştır. Nerede ise iş geliştirme stratejilerinde listenin başında bu tip network’ler gelmektedir.
Ancak Türkiye’de yetenek ve yeterlilik açısından çok ileride olan Türk Avukatlığı ne yazık ki çoğunlukla güven sorunları nedenleri ile bu tarzı geliştirememekte, güvene ve kurallara dayalı geniş ağlar kurulamamaktadır, arkadaşlar arasında çok dar çalışmalar olabilmektedir. Bazen yılların iki dostu güven sorunları nedeni ile ilişkilerini kaybediyorlar, bu konuların da konuşulması ve üzerinde çalışılması gerekiyor.
Artık okyanus var, bireysel yapıların gelişme şansı az, bu nedenle uzmanlıkların da bu şekilde gelişmesi mümkün görünmüyor. Elbette farklı yöntemlerle her zaman tersi mümkündür.
Avukat dünyası büyük bir dünyadır. Bireysel iş yapan avukatlar ortak iş yapacağı ofislere yönelmeli, özel anlaşmalar yapmayı denemeli, ya da birleşerek sıkı kurallara bağlı kurumsal bir yapıyı kurma ve bu yapının da zaman içinde Full Service hizmet verebilen yapıya dönmesini hedeflemelidirler.
Ya da Full Service yapıların içine girmelidirler. Bunların da farklı yol ve yöntemleri bulunmaktadır.
Süreç içinde çeşitli yazılar ile konular geliştirilecektir. Avukatlar için iş vardır, gelişim vardır, yeter ki istemenin ötesinde yeni yollara samimiyetle açık olunsun.
Bir başka deyişle okyanusta da yüzmek mümkündür.